Ik loop over de ‘Northsea Beach Boulevard’, een toeristische verbindingsweg tussen Den Helder en Hoek van Holland, welke in de afgelopen 5 jaar de Noordzee kust van ons land heeft omgetoverd tot één van de belangrijkste toeristische centra in het noorden van West Europa. Door de opwarming van de aarde is de gemiddelde temperatuur in ons land toegenomen tot het niveau welke we in 2011 nog gewend waren in het zuiden van Europa.

• Door Peter Luit (voorzitter Velsen Lokaal): Hoe gaan we ons ontwikkelen: zin of onzin? Oordeel zelf

De kust bij het voormalige IJmuiden

Cruiseschepen varen af en aan. World Seaport Holland heeft in wat vroeger IJmuiden heette hier haar internationale hoofdkantoor. Het bedrijf heeft inmiddels meer dan 100 bestemmingen over de gehele wereld. Het toerisme kende een ongekende groei en heeft de toenmalige gemeente Velsen omgedoopt tot meer dan een gemeente van werken en wonen, zoals dat in 2011 het geval was. Velsen bestaat niet meer als zelfstandige gemeente. Bestuurlijk bestaan nog slechts 6 provincies, in 2047 terug te brengen tot slechts 3. In 2036 geldt het voormalige Velsen als mainport van Noord Holland, het voormalige Scheveningen als mainport van Zuid Holland. Natuurlijk bestaan Amsterdam en Rotterdam nog als belangrijke havens, maar vooral voor industriële doelen. Het voormalige IJmuiden en Scheveningen  staan in de schijnwerpers vanwege hun internationaal aantrekkelijke toeristische attracties. Een dagje Amsterdam wordt vooral nog gedaan vanwege het werelderfgoed, maar de meeste toeristen vertoeven toch het liefst aan de heerlijke Noordzee kust, met een boulevard vol met hotels, appartementen, vakantieparken en de vele internationale restaurants.

In 2011 probeerde de toenmalige burgemeester Franc Weerwind een visie te ontwikkelen voor Velsen 2025. Met wat heen en weer gesteggel resulteerde dat uiteindelijk in een op kennis gerichte gemeente. Dus de toenmalige gemeente zou vooral de dependance functie krijgen van diverse internationale universiteiten en hoge scholen. Dus geen primaire focus op toerisme, industrie of wonen. In 2036 weten we inmiddels dat het maken van één specifieke keuze volstrekte onzin was. De afhankelijkheid van de wijze waarop de wereld zich heeft ontwikkeld, heeft ons geleerd dat ons leven minder maakbaar is dan we dachten.

Natuurlijk is kennis een belangrijke component gebleken in de wijze waarop we ons ontwikkelden. Maar in 2011 dachten we nog teveel in ‘gebouwen’. In 2036 hebben we geleerd dat kennis niet aan lokatie is gebonden. De moderne communicatiemiddelen maakten het mogelijk om geheel onafhankelijk van fysieke gebouwen nieuwe kennis en kunde te ontwikkelen. Studeren doen we in 2036 thuis. We reizen minder voor het woon-werk verkeer. De virtuele maatschappij is een feit. Het onderscheid werk-privé is verdwenen. In onze regio bloeit de kenniseconomie binnen elk bedrijf, maar ook binnen elk gezin. Het lineaire leren op scholen is verdwenen. Alles is competentie gericht onderwijs geworden, volledig individueel. Het voormalige Velsen dat in 2011 nog dacht in 2025 de gemeente als kennisregio op de kaart te zetten, is daarin wel geslaagd, maar vooral onzichtbaar. Dus nee, geen grote gebouwen met scholieren met tassen vol met boeken. In 2010 introduceerde Apple de iPad, in 2036 is print om kennis te vergaren alleen nog voorbehouden aan studenten die geschiedenis willen studeren. Want door de enorme hoeveelheid data blijkt de maatschappij in 2036 nog niet in staat te zijn alle kennis van de wereld te digitaliseren.

Een visie op wonen, welke ook in 2011 werd bedacht, blijkt in 2036 volledig achterhaald. De Europese mens beweegt zich inmiddels vrijer door wat de Verenigde Staten van Europa is gaan heten. We hebben in de afgelopen 25 jaar enorme dieptepunten gekend in ons monetaire systeem. Vanaf 2010 tot en met 2015 moesten de burgers hard bloeden voor landen die hun begrotingen binnen Europa niet op orde konden krijgen. In 2020 werd duidelijk dat het politieke systeem niet houdbaar was. De burger betaalde €3,50 voor een liter benzine. De elektrische auto zette de overheid met de rug tegen de muur. De burger pikte de te hoge belastingen op alle vormen van energie niet meer. Op 8 april 2020 riepen burgers via Twitter op om een week niet meer te tanken. Het hielp. Het altijd zo gehoorzame Nederlandse volk kwam eindelijk in opstand. Energieprijzen daalden met meer dan 60 procent en onze regio werd vooral daardoor weer aantrekkelijk om in te wonen. In 2011 niet aan gedacht, maar deze regio zette Vancouver op achterstand, een stad in Canada welke decennia lang als nummer één stond als stad/regio om te wonen en te werken. Nu is dat Noord Holland, met als zuidflank het voormalige IJmuiden.

Ook werken en industrie werden in 2011 niet primair bestempeld als primaire aandachtspunten. Velsen was in 2011 een bijzondere gemeente. Tata Steel, het voormalige Corus en voor wie het nog weet – de Hoogovens – is dit jaar de grootste toeleverancier geworden voor de gehele wereldwijde auto industrie. Het merk ‘Holland Inside’ wordt door elke autofabrikant ergens in of op de auto verwerkt. Hoogwaardige producten met een lange levensduur komen uit het voormalige Velsen. In 2011 dachten we nog dat industrie uiteindelijk zou verdwijnen naar goedkope lonen landen, maar in 2011 bleek dat vooral de lasten richting de overheid ons land te duur maakten. In 2036 is de overheid verworden tot slechts een klein controlerend orgaan, gevoed door de mensheid zelf. De mens is de belangrijkste aandeelhouder van het beleid geworden. De regenten hebben plaatsgemaakt voor de echte democratie tegen de laagst mogelijke kosten. Welvaart en welzijn zijn  in handen gekomen van de burgers die veel meer dan voorheen in vrede met elkaar leven. Betrokkenheid is toegenomen, we voelen ons meer verbonden dan voorheen.

Bij toeval kom ik Franc tegen. Ik ben inmiddels 78, Franc is 72. Franc schudt mij hartelijk de hand en zijn charmes uit 2011 bezit hij nog steeds. We drinken samen een goed glas wijn in ‘Velsen Harbour’, een restaurant, met nog één van de weinige namen die ons  herinneren aan het vroegere Velsen. We genieten van de muziek op de achtergrond en Franc zegt ineens: ‘Ach, die visies van 2011 doen er nu niet meer toe, het is mooi zo’. Ik zeg, hem glimlachend aankijkend: ‘Dat is waar Franc, maar dat wisten we toen nog niet.