Natuurlijk klinkt ‘atelier’ aardig om de hopeloos vastgelopen situatie rondom het winkelcentrum IJmuiden vlot te trekken. Maar weer een zaaltje ‘volzetten’ met experts die opnieuw weten wat goed is voor de winkeliers, omwonenden en winkelend publiek, is echt niet meer van deze tijd.
• Leren luisteren moeilijker dan stapels oude plannen in een nieuw jasje te ‘zenden’
• Burgerpanel Velsen zou voor dit doel technisch geschikt zijn, ook vraagstelling democratiseren
• Het boek ‘de Staat van Morgen‘ van Adjiedj Bakas zou tot verplichte literatuur voor iedereen aan het ‘Plein ’45’ moeten behoren
• Winkelcentrum IJmuiden ontwikkelen door middel van ‘crowdsourcing‘ via moderne media kanalen
Een ‘atelier 2.0‘ zou het draagvlak van de nieuwe onderhandelingen een aanzienlijke impuls kunnen geven. De inzet van moderne media kanalen zou daaraan flink kunnen bijdragen. Met een zorgvuldige (!) voorbereiding zou via de gemeentelijk website een beperkt aantal steekhoudende vragen kunnen worden gesteld door en voor de verschillende doelgroepen. Het is daarbij niet nodig om vele duizenden meningen proberen binnen te halen. Enkele honderden meningen zijn voldoende om een gemiddeld beeld te krijgen van hetgeen leeft onder de verschillende belanghebbenden. Met het burgerpanel van Velsen worden die aantallen meer dan royaal gehaald.
Bij nul beginnen is natuurlijk niet eenvoudig na alle schade die financieel en emotioneel geleden is. Maar die inspanning wordt makkelijk terugverdiend. Als het vergroten van het draagvlak vanaf het eerste moment het oprechte uitgangspunt is, dan zal de uitwerking van alle plannen aanzienlijk soepeler (en financieel beter verkoopbaar) verlopen.
Helaas koos de gemeente deze week voor een 1.0 invulling van de zo aardig gekozen term ‘atelier’. Zonder een echt communicatieplan ging het eigenlijk een paar weken geleden al fout met de tegenstrijdige berichten rondom de door de gemeente ‘gewenste’ aanwezigen. Ook Velsen Lokaal – altijd groot voorstander van openheid in communicatie – droeg onbedoeld bij aan het feit dat de gemeente de deuren slechts op een kier hield voor de ‘echte’ specialisten. Terwijl niets anders werd bedoeld dan aandacht te vragen voor een zorgvuldig communicatietraject, waarin je inderdaad niet ‘zomaar’ een zaal vol laat lopen.
Digitaal kan dat wel. De ‘zaal‘ is onmetelijk groot en meningen worden op gestructureerde wijze verzameld. Een benadering die het draagvlak van ‘onderaf’ opbouwt en versterkt. Waarom wethouder Verkaik (VVD) hier niet voor gekozen heeft is onduidelijk. De wethouder zou met de 2.0 benadering een bijdrage hebben kunnen leveren aan het verminderen van het slechte imago van de tot nu toe verlopen trajecten. Het vermeende tijdverlies zou met een ‘digitaal atelier‘ na de zomer, makkelijk kunnen worden ingelopen in het najaar. Met een gedegen (extern gericht) communicatieplan kan juist veel tijd worden bespaard. Nu is de gemeente wederom overgeleverd aan een willekeurige optekeningen van meningen die u en mij via diverse al dan niet georganiseerde media bereiken.