Groepsknuffel gaat nog wat te ver

Het zal niemand verbazen dat een groepsknuffel binnen een aanvankelijk beschadigde relatie na de verkiezingen voor Velsen Lokaal nog wat ver gaat. Natuurlijk zal ook Velsen Lokaal, net zoals alle andere oppositiepartijen weer de geschikte vorm moeten zoeken om binnen het dualisme te kunnen functioneren.

• Sessie initiatief van SP een positief gebaar
• Meerderheid raad nieuwe mensen, die pro-actief willen meedenken

Dreijer: ‘Te vroeg voor groepsknuffel’

Dat gaat volgens mij uiteindelijk wel lukken, al zijn er best wel wat kanttekeningen te plaatsen bij de voorstellen van de SP. Het is natuurlijk de vraag in hoeverre het college zich zal kunnen vinden in een meer pro-actieve informatievoorziening richting de raad en tegelijkertijd een soort ‘werkgroepje’ op te richten te accepteren buiten de gangbare wegen als presidium en agenda commissie (zoals door Beryl Dreijer voorgesteld). Maar we omarmen deze beweging van harte. Immers, één van onze verkiezingsslogans was en is nog steeds #minderpolitiek. Dus we schuiven zeker aan.

Als we dat daadwerkelijk kunnen bereiken, zou dat een verantwoorde stap vooruit zijn. En volgens ons kan dat ook, omdat ons programma juist op zoveel punten overeenkomsten laat zien met de programma’s van de coalitie partijen. Natuurlijk is het maken van afspraken over het proces van samenwerking zinvol, zowel binnen de raad als met het college.

Proces afspraken

Toch moet duidelijk zijn dat ons democratisch systeem (en dus ook het proces) gebaseerd is op het bestaan van coalitie en oppositie binnen de raad. De verhoudingen daartussen bepalen de werkbaarheid van al die processen, zowel in vorm als in inhoud. Het moge duidelijk zijn dat elke oppositiepartij (SP fractievoorzitter Robert van Kooten gaf het zelf al aan) natuurljk wel oppositie moet kunnen blijven voeren. Gertjan Huijbens van RTVSeaport vroeg in zijn samenvattende interview al in hoeverre het dualisme met een al te grote groepsknuffel geen geweld wordt aangedaan.

Groepsknuffel

‘We bestaan natuurlijk niet om liefde in de vorm aan het Plein ’45, maar vooral om de daadkracht in de inhoud voor onze kiezers. Daarbinnen moet er voldoende ruimte zijn voor debatteren, scherp, duidelijk en ’to the point’. Daarom is het voor ons (net zoals overigens voor Beryl Dreijer van Forza!-IJmond) echt nog te vroeg voor een groepsknuffel.’