VELSEN – ,,Ik weet niet wat ik moet zeggen tegen de 4500 mensen die op ons hebben gestemd’’, zegt fractievoorzitter Marianne Vos van Velsen Lokaal. ,,Tegen al die mensen die het tijd vonden voor een frisse wind en die wind van óns verwachtten. De winst die we boekten voelt als een enorme waardering voor ons oppositiewerk. De manier waarop we tegelijkertijd worden gepasseerd door de coalitie en het gedraaide LGV is te gek voor woorden. Ongehoord. Ik weet niet wat ik ervan moet zeggen.’’

‘Ik had me hard moeten maken voor een onafhankelijk informateur’

,,Afgunst is het. Wij zijn gewoon veel te sterk en komen boven het maaiveld uit. We zijn daardoor als fractie een dreiging voor grijze muizen. Afgunst, niks meer en niks minder. We hebben vier jaar lang heel sterk op inhoud politiek bedreven, daar kwam geen weerwoord op. Als we ergens tegen stemden dan was dat altijd met een genuanceerde stemverklaring. Het blijkt dat niemand daarnaar geluisterd heeft. Zo stemden we tegen de Visie op Velsen, kennisrijk werken. Omdat wij die visie te smal vonden en er meer zaken in wilden betrekken. Velsen heeft namelijk veel meer te bieden dan de huidige Visie veronderstelt. Die stemverklaring is overduidelijk vergeten door de coalitie. Ze hoorden ons ’nee’, luisterden niet verder en hadden een stok om mee te slaan. Op die manier krijgen wij het predicaat ’antipartij’ opgeprikt. Dat er niks gebeurt met je stemverklaring, dat is heel zorgelijk.’’

,,Ik hoop maar dat onze kiezers nog achter ons staan, ook nu we door de coalitie zijn gepasseerd. Zeg nou zelf, waarom zou je nog naar de stembus gaan? Het nieuwe college was al gereed vóór de verkiezing. Wij als tweede grote winnaar zijn niet eens uitgenodigd voor een beleefdheidsgesprekje. Wat heeft het nog voor zin? Het verbaast me dan ook niet dat de opkomst bij verkiezingen zo laag is tegenwoordig. Vind jij het niet beangstigend dat het mogelijk is ondanks een verkiezingsuitslag gewoon met een van tevoren bedacht college verder te gaan?’’

,,Toen duidelijk was dat we gepasseerd zouden worden hebben we ook de voorzitter van de gemeenteraad, burgemeester Franc Weerwind benaderd. Hij had goede speeches bij het afscheid van de oude raad en de installatie van de nieuwe. Over het ’huis van de democratie’. Over het niet aannemen van gunsten voor, tijdens of na je werk in dat huis. De burgemeester is de hoeder van de integriteit in de gemeenteraad. Daarom benaderden wij hem. Is het in de haak als een raadslid een wethouderspost in het vooruitzicht wordt gesteld nog voor de verkiezing? Is het in de haak hoe wij tot op het bot kapot zijn gemaakt? Dat zijn vormkwesties die de ethische code raken. En de vorm die hier gekozen is past niet bij de manier waarop raadsleden met elkaar behoren om te gaan. ’Nu is het paytime’, zei Ronald Vennik. ,Het is campagnetijd, het is oorlog, alles is gepermitteerd’, zei Robert te Beest.’’

,,Ik had er voor gegaan. Nog vier jaar knallen en dan stoppen. Niet dat ik er zondermeer vanuit ging dat we in de coalitie zouden komen hoor. Ik heb mezelf steeds voorgehouden dat het ons gegund moest worden en dat we ook niet per se de grootste hoefden te zijn. We hebben lef en durf en dat heb je precies nodig om stappen te maken, om die frisse wind door het huis van de democratie te laten waaien.’’

,,Tsja, na al die jaren weten de huidige collegeleden wat ze aan elkaar hebben; Lekker veilig. Dus openstaan voor die frisse wind is voor hun de grootste bedreiging. Waarom houden we in hemelsnaam nog verkiezingen?’’

,,De fout die ik zelf heb gemaakt is dat ik me niet genoeg heb hard gemaakt voor een onafhankelijk informateur. Ik had vertrouwen in het democratisch proces en realiseerde me te weinig hoe dat gemanipuleerd kan worden. Ik ben te eerlijk. Misschien ben ik daardoor wel ongeschikt voor de politiek. Wat moet ik in vredesnaam tegen onze kiezers zeggen.’’

Bovenstaande tekst is letterlijk overgenomen van de publicatie in de IJmuider Courant van 9 april 2014