Vorige week heeft Velsen Lokaal samen met de PvdA raadsvragen gesteld over de aanbestedingen en kosten in de jeugdzorg die op stapel staan. Een ingewikkeld proces, waarbij het belangrijk is dat dit goed verloopt. Velsen Lokaal en PvdA Velsen vinden het van het grootst mogelijke belang dat kwetsbare jongeren, voor wie het leven nog moet beginnen, de beste kansen krijgen. Een systeem met ellenlange wachtlijsten, waarbij geld wegvloeit naar onevenredig veel administratieve taken, vinden wij onacceptabel. Dit moet kosten wat het kost voorkomen worden.
Inzetten op investeren aan de voorkant
Wij geloven dat het college inzet op investeren in een zorgsysteem dat begint aan de voorkant. Toch zou dit ons inziens wat sterker mogen. Investeren in de jeugdzorg op dit moment betekent risico’s nemen. Velsen lokaal en PvdA Velsen zien graag dat we actief gaan investeren aan de voorkant. Dit is volgens alle betrokken partijen in het werkveld van cruciaal belang, zo bleek tijdens de bijeenkomst van 29 juni ook maar weer. Door vroeg in te zetten bij lichte problematiek en hulp en ondersteuning sneller in te zetten, wordt zwaardere problematiek aan de achterkant voorkomen. Hoe zwaarder de zorg, hoe hoger de kosten. Als we deze insteek willen implementeren, is hier op korte termijn een behoorlijke extra investering voor nodig. Die investering levert uiteindelijk een grotere besparing op wat betreft lange, dure trajecten in de toekomst.
Geld is hard nodig. Gelukkig zijn er goede initiatieven om dat beschikbaar te krijgen. Velsen zou volgens ons vooraan moeten staan om mee te doen bij deze initiatieven. De jeugd moet voorop staan, ook in Velsen.
De vragen die wij het college hebben gesteld over jeugdzorg:
1: Heeft de gemeente Velsen meegetekend met de brandbrief van de Barendrechtse wethouder Reshma Roopram begin februari, waardoor nu 1.3 miljard euro extra beschikbaar is gesteld voor de crisisopvang van jongeren binnen de GGZ in coronatijd in alle gemeenten en waar Velsen 5 miljoen van krijgt? Meedoen met landelijke lobby’s blijken hun vruchten af te werpen. Wij vinden het daarom erg belangrijk dat Velsen meedoet aan dit soort acties.
1a: Zo nee, waarom niet? Motie 36, in november aangeboden aan het college door Groenlinks, LGV, Velsen Lokaal en de PvdA, vraagt het college zich hard te maken voor extra middelen bij het Rijk. Meetekenen had dan toch eigenlijk gemoeten?
1b: Zo ja, waarom zijn we hier niet actief over geïnformeerd?
2: Martin Jonker, een inkoop adviseur die zijn alternatieve ideeën voor de aanbestedingen binnen de jeugdzorg de afgelopen maanden aan de wethouders in de regio en de diverse politieke partijen presenteerde, meldde ons tijdens die bijeenkomst op 29 juni dat er rondom het aanbestedingsmodel geen risico’s in kaart zijn gebracht. Klopt dit? Zo ja, waarom is er geen risicoanalyse gedaan? Kunt u ons aangeven op welke wijze de risico’s van dit traject dan wel in beeld zijn?
3: Ook sprak hij over de gewenste inzet van een RED-team, een onafhankelijke expert groep. Dat klinkt ons als muziek in de oren. In hoeverre is hier geld voor en is dit een reëel advies?
Klik hier om de Raadsvragen in te zien
Het valt me op dat de vragen vooral hetzij gesloten, hetzij suggestief en obligaat zijn (vindt u ook niet dat de benzine de laatste tijd duur is?). Daarbij, wat is een voorkant en een achterkant? Dit zijn van die ambtelijke lege containerbegrippen, waar geen duidelijke definitie van te maken valt, dus neem ze als politiek niet over. Of wordt bedoeld preventief of curatief? Hoe hangen beleidsinitiatieven over de context van (jeugd)problematiek (armoede, laaggeletterdheid, arbeidsparticipatie, onderwijs et cetera) met elkaar samen? Waarom geen vragen over de structuur van jeugdzorg en – hulp? Daar zit namelijk een flink deel van het probleem: afzonderlijke eilanden, gebrek aan integraliteit en multi- en interfunctionele inzet – daarmee aan samenwerking. Over de wijze van aanbesteden (nooit een goed idee geweest in de zorg) zou het ook moeten gaan. Door de absurde bezuinigingen wordt meer gestuurd op kosten dan op kwaliteit. Goedkop is duurkoop is weer gebleken. Waar is het adagium van ‘één gezin, één plan’ gebleven? Jammer dat alle vragen vooral over aspecten gaan. De antwoorden zullen niet bevredigen (‘ja hoor, daar is aan gedacht’)