Daar sta ik dan, op een druilerige zaterdagochtend samen met Nathanael in Santpoort-Zuid. We hebben het centrum opgezocht en staan dus bij de Dekamarkt en de viskraam, in de hoop dat we wat winkelende mensen kunnen spreken.
Ik sta er niet helemaal op mijn gemak. Ook tijdens de verkiezingen ben ik wel eens mee geweest om mensen op straat aan te spreken over de Velsense politiek en vooral natuurlijk de rol die Velsen lokaal speelt en wil spelen. Net zoals toen sta ik ook nu dus ook niet helemaal op mijn gemak. Sta ik daar in mijn witte Velsen lokaal jas, met een stapel folders in mijn hand, in de hoop mensen te treffen die geïnteresseerd zijn. Ik ben met mijn witte jasje natuurlijk al van verre te herkennen als iemand die iets van langslopende mensen wil en dat resulteert er in dat er geregeld mensen al van verre plotseling heel geïnteresseerd zijn in… Maar dan met name geïnteresseerd in de overkant, de stoep, de straat, de auto’s… Zolang ze mijn blik maar niet kruisen.
Aangezien ik het aanspreken van rustig winkelende mensen lastig vind, is dat in dit geval een prima strategie. Die laat ik namelijk rustig doorlopen.
Poseren voor een winkel in de Hoofdstraat in Santpoort-Noord
Ondanks mijn drempel heb ik toch verschillende leuke gesprekken gevoerd met mensen die wel tijd en zin hebben om kort bij me stil te staan. We staan hier onder andere met de bedoeling ons meldpunt voor de WMO, jeugdzorg en passend onderwijs onder de aandacht te brengen en daar sta ik wel degelijk achter. Het zou fijn zijn wanneer iedereen die op deze manier met de gemeente te maken heeft ons meldpunt weet te vinden, zodat we echt te weten komen hoe het gaat met de decentralisaties in de gemeente Velsen.
Los van het meldpunt is ons doel natuurlijk ook om mensen in de gemeente te spreken die niet snel zelf de stap naar de gemeente zetten. Ook van hen zouden we graag horen.
Maar ja… dat aanspreken op straat… Dat vind ik dus niet gemakkelijk en veel mensen die ik dan op straat tegenkom vinden het ook niet gemakkelijk. Er zouden toch andere manieren voor moeten zijn om mensen te spreken.
Een mevrouw vertelde mij, terwijl ze stevig doorliep, dat ze niet deed aan politiek op straat… Daar kon ik het eigenlijk alleen maar mee eens zijn. Niemand zit te wachten op politiek, maar volgens mij wel op een beetje aandacht. En dat kunnen we mooi geven in dat ene minuutje op straat.
Leuk artikel Manon. Ik kan me je ongemak wel voorstellen. Toch dapper dat je het doet.
Groeten,
Rob
Dank je !
Groeten Manon