Wat in eerste instantie een informatieve sessie zou worden, werd uiteindelijk een over twee avonden verdeelde bijeenkomst waarbij al heel wat werd besproken. Allereerst waren er al drie insprekers, waaronder de oorspronkelijk indiener van het burgerinitiatief en ook nog twee bewoners van locaties die in de sessie zouden worden besproken en toegelicht.
Insprekers
Het burgerinitiatief behelste feitelijk het idee om, middels snel te plaatsen prefab-woningen, sportvelden en wellicht overige lege velden die in eigendom zijn bij de gemeente zelf, te bebouwen met woningen voor jongeren uit Velsen. Koopwoningen wel te verstaan. Uiteindelijk blijkt dat dit niet zo makkelijk te realiseren is. Niet alle ogenschijnlijk lege sportvelden kunnen zomaar omgetoverd worden in bouwlocaties. Het bouwen zou volgens de initiatiefnemer snel kunnen maar dan moet de grond wel bouwrijp zijn en alle nutsvoorzieningen moeten er zijn. En dat zijn nu net de dingen die veel tijd kosten.
Spoedzoekers
De sessie is uiteindelijk besproken waarbij het ging om flexwoningen, waarbij eveneens door makkelijk te plaatsen bewoonbare units, woonruimte te creëren voor verschillende groepen die moeilijk aan bod komen in de huidige markt, de zogenaamde spoedzoekers. Deze groepen zijn o.a. jongeren en bijvoorbeeld statushouders. Als de gemeente de juiste mix van de diverse groepen plaatst, is de overheid bereid om € 12.000,00 per unit te betalen. Dat geeft de businesscase een stapje meer in de buurt van financieel haalbaar. Met name voor de woningcorporaties die deze woningen zal gaan verhuren. Voor mensen die ingeschreven staan als woningzoekende en de mogelijkheid krijgen om tijdelijk een flexwoning te huren is er wel de garantie dat dit niet ten koste gaat van hun inschrijfduur.
Locaties en verzet
De wethouder heeft 3 locaties in de gemeente aangewezen om deze flexwoningen te plaatsen. In Zeewijk op het laatste te bebouwen veld bij Groot Helmduin, in Driehuis op het sportveld van Waterloo en tenslotte in Santpoort-Noord, bij de Valckenhoeflaan.
Dat stuitte op verschillende plaatsen op verzet. In Zeewijk is de angst groot dat er nog meer mensen gehuisvest worden waarvan bekend is dat zij vooral zorgvragend zijn en dat terwijl Zeewijk daar al zwaar mee belast is. Een en ander blijkt ook al uit het rapport Circusvis. Ook Santpoort-Noord heeft moeite met de locatie en heeft een alternatieve locatie aangedragen. Daar is uiteindelijk een enquête voor gekomen die duidelijkheid moet brengen over de keuze van een van deze of misschien zelfs beide locaties. En tenslotte wil Driehuis niet teveel units en wil de buurttuin behouden. Vervolgens ging de discussie ook of er niet direct definitieve woningen konden komen en hoe groot de units en voor hoeveel personen ze moeten worden.
Kortom, genoeg ingrediënten waar over nagedacht moet worden.
Velsen Lokaal heeft de wethouder meegeven dat wij het belangrijk vinden om rekening te houden met de kwetsbaarheid van Zeewijk en daarbij met de verdeling van de diverse groepen ook op te anticiperen. Ook dat de plaatsing van (tijdelijke) flexwoningen, de definitieve bouw niet in de weg mag zitten en dat beide trajecten liefst gelijktijdig lopen. Dus niet of/of maar en/en. Wij hopen binnenkort een voorstel terug te zien om deze verder te bespreken.
Wordt dus nog vervolgd.
wat betreft de Skaeve Huse
moet dit per direct gestopt worden en er ook niet meer aan beginnen, denk hier aan de caravan Hagelingerweg waar de bewoner alles mocht en ook alle ruimte heeft gekregen en totaal geen controle was. (30 jaar tegenover gewoond)
wat betreft de flexwoningen vooraf de maximale termijn vast laten leggen, liefst notarieel omdat het onmogelijk moet zijn om dit langer dan 10 jaar te laten staan.
de oplossing is heel eenvoudig en voor de hand liggend, de afdeling Bouwen en Wonen de opdracht geven om bouwplannen niet meer dwars te zitten en de bouwplannen positief te benaderen en niet eerst alle mogelijke hobbels op te noemen die er maar te bedenken zijn,
dit is een tendens, immers bij omliggende gemeente’s gebeurd dit ook, in Haarlem is het ontstaat door het ontbreken van kennis en ervaring bij de ambtenaren, heel normaal dat een bouwaanvraag na drie jaar nog niet behandeld is.